Terazzo żywiczne vs terazzo mineralne – na czym polega różnica?

Agnieszka Bąk / 26 listopada 2019

Posadzka typu terazzo to ponadczasowy trend w aranżacji wnętrz. Technologia ta daje dużą swobodę projektowania i szerokie możliwości aplikacji, dzięki czemu jest stosowana w wielu obiektach komercyjnych i mieszkaniowych. Bezspoinowe i trwałe terazzo jest obecnie wykorzystywane równie często jak przed laty do kreowania pełnych blasku, nietuzinkowych przestrzeni.

Gdy już zapadnie decyzja o wykonaniu posadzki typu terazzo, pozostaje jeszcze wybór pomiędzy dwiema podstawowymi opcjami – terazzo mineralnym a terazzo żywicznym. Warto wiedzieć, czym różnią się te systemy, aby wybrać najlepsze rozwiązanie do konkretnej inwestycji. Podstawowe różnice przedstawia poniższa tabela:

Terazzo żywiczne (epoksydowe)

Terazzo mineralne (cementowe)

1. Wybór kolorów

Możliwość stworzenia dowolnego koloru w zależności od indywidualnych potrzeb

Ograniczona gama kolorów (do pewnego stopnia), kolory stłumione ze względu na zawartość cementu

2. Grubość

Możliwe uzyskanie posadzki o grubości ok. 7–8 mm

Grubszy i cięższy system

3. Strefa aplikacji

Odpowiednie do stosowania wewnątrz budynków

Odpowiednie do stosowania wewnątrz i na zewnątrz budynków

4. Nasiąkliwość

Nienasiąkliwe

Nasiąkliwe

5. Podatność na zaplamienia

Odporne na zaplamienia

Zagrożenie powstaniem zaplamień

6. Czas wiązania

Krótki czas wiązania

Dłuższy czas wiązania

7. Dylatowanie ze względu na skurcz warstwy terazzo

Minimalny skurcz, brak konieczności dylatacji

Skurcz masy posadzkowej w czasie wiązania, konieczność dylatowania

Tradycyjne terazzo mineralne to posadzka złożona z kruszywa skalnego zatopionego w spoiwie cementowym, wielokrotnie szlifowana i polerowana aż do uzyskania gładkiej powierzchni. Ma dekoracyjne wykończenie w postaci subtelnego wzoru stworzonego przez drobne kruszywo rozproszone w masie mineralnej.

Współcześnie nowe technologie na bazie żywic syntetycznych zrewolucjonizowały sposób projektowania i wykonywania posadzek typu terazzo. Bezspoinowe systemy żywiczne są tak wszechstronne, że architekci mogą traktować posadzki w dużych inwestycjach komercyjnych jak płótno, na którym tworzą prawdziwe dzieła sztuki. Zastosowanie masy na bazie żywic epoksydowych lub poliuretanowych oraz kruszywa marmurowego pozwala kreować na posadzce niemal dowolne wzory. Pola w różnych kolorach są oddzielane metalowymi listwami. Po wypełnieniu wszystkich pól i utwardzeniu posadzki, jest ona wielokrotnie szlifowana, następnie pokrywana politurą i polerowana w celu uzyskania gładkiego, błyszczącego wykończenia.

Terazzo żywiczne (epoksydowe)

Podstawowe korzyści płynące ze stosowania terazzo żywicznego to większa swoboda projektowania pod kątem kolorystyki i krótszy czas wykonania. Wykorzystanie żywicy epoksydowej jako spoiwa pozwala uzyskać cienki system (grubości rzędu 7–8 mm) o gładkim, eleganckim wykończeniu, który składa się z barwionego tła oraz kruszywa z marmuru lub granitu. Paleta kolorów spoiwa żywicznego jest nieograniczona. Posadzka tego typu jest wykonywana bezpośrednio na betonowym podłożu, a przy tym jest wyjątkowo lekka. Ze względu na mały skurcz spoiwa, terazzo żywiczne nie musi być dylatowane, powinno jedynie mieć nacięcia odzwierciedlające dylatacje przeciwskurczowe podłoża betonowego.

Terazzo żywiczne pozwala na tworzenie wielobarwnych, nawet najbardziej wyrafinowanych wzorów na powierzchniach posadzek wewnątrz budynków. Przy odpowiednich warunkach panujących w pomieszczeniu, proces szlifowania terazzo żywicznego można zacząć już po 48 godzinach, co pozwala na krótszy czas wykonania niż w przypadku terazzo mineralnego. W klimacie umiarkowanym posadzka ta nie jest odpowiednia do stosowania na zewnątrz ze względu na gładką powierzchnię, która ma zbyt mały stopień antypoślizgowości w czasie opadów.

Terazzo mineralne (cementowe)

Wybrane posadzki typu terazzo mineralne są odpowiednie do stosowania nawet w bardzo wymagających warunkach, m.in. na zewnątrz budynków lub w projektach konserwatorskich, w przypadku, gdy pod podłożem nie ma izolacji przeciwwilgociowej.

Terazzo mineralne powstaje z masy złożonej ze spoiwa na bazie cementu i kruszywa. W ten sposób określa się zwyczajowo całą grupę różnych systemów posadzkowych. Są one grubsze i cięższe niż posadzki żywiczne. Trzeba jednak pamiętać, że terazzo na bazie cementowego spoiwa może ulec skurczowi, co powoduje nieregularne spękanie posadzki. W związku z tym warstwa posadzki powinna być podzielona na pola nacięciami dylatacyjnymi.

W przypadku tego systemu polerowanie można rozpocząć dopiero po związaniu posadzki, co trwa nawet do 7 dni. W tym czasie strefa aplikacji jest wyłączona z ruchu i normalnego użytkowania. Dla wielu przedsiębiorców może to oznaczać poważne utrudnienia i duże straty związane z zamknięciem obiektu lub jego części.

Mimo, że posadzki typu terazzo mineralne nie są dostępne w tak szerokiej gamie kolorystycznej jak analogiczne systemy żywiczne, rozwiązanie to pozwala uzyskać wiele atrakcyjnych, naturalnych barw ziemi.

Biorąc pod uwagę wymagania użytkowe, warto zwrócić uwagę na to, że terazzo żywiczne jest nienasiąkliwe i odporne na zaplamienia, natomiast posadzka typu terazzo mineralne, ze spoiwem na bazie cementu, stwarza zagrożenie wchłanianiem płynów i powstaniem trwałych plam.

Flowcrete Polska dostarcza zarówno materiały i technologie do wykonywania posadzek typu terazzo żywiczne, jak i środki do impregnacji i ochrony betonu wykorzystywane przy aplikacji posadzek typu terazzo mineralne. Wybór odpowiedniego systemu zależy od warunków i przewidywanych obciążeń użytkowych oraz oczekiwanych efektów wizualnych.